Co-teaching en de school als lerende organisatie
Co-teaching raakt meer en meer ingeburgerd in onderwijsland. Logisch, want co-teachen levert belangrijke pedagogisch-didactische effecten op. Wat we soms te weinig beseffen is dat co-teaching ook een belangrijke rol kan spelen in de ontwikkeling van de school, meer bepaald in de ontwikkeling van de school als lerende organisatie.
Een school die zich ontwikkelt als lerende school focust op het collectieve leren van de school. Enkel zo ontstaat de nodige wendbaarheid voor wanneer de omstandigheden in en rond de school in min of meerdere mate drastisch wijzigen.
Ik zie vijf parallellen tussen wat co-teachers ondernemen op microniveau om te kunnen co-teachen en wat je op schoolniveau onderneemt om je school te ontwikkelen als lerende organisatie.
- Co-teaching vereist van leraren een openheid om iets te (leren) doen dat ze nog nooit gedaan hebben. Diezelfde openheid voor nieuwe handelingspatronen is nodig als je als school evolueert naar een school als lerende organisatie. Zo kun je bijvoorbeeld beslissen om een deel van elke personeelsvergadering te reserveren voor de bespreking van een best-practice van een collega.
- Co-teachers hebben er baat bij dat ze zichzelf in vraag durven en kunnen stellen. Als lerende organisatie durft de school zich in vraag stellen: Zijn we voldoende goed bezig? Bereiken we wat we willen bereiken bij onze kinderen, jongeren, of (jong)volwassenen? Zijn we mee met de maatschappelijke en technologische ontwikkelingen?…
- Co-teachers geven best op een bewuste en actieve manier persoonlijke feedback aan elkaar. Als lerende organisatie ga je actief aan de slag met organisatiefeedback. Wat doe je bijvoorbeeld als school wanneer meer en meer leerlingen zich omwille van pestgedrag niet langer goed voelen op de school. Zonder (zelf-)feedback is de kans klein dat de problematiek afneemt. En zowel bij co-teaching als bij de school als lerende organisatie veronderstelt feedback een zekere vorm van lef. Een beetje zoals in het sprookje De nieuwe kleren van de keizer. Kort gezegd, gaat het verhaal over een keizer die erg op zijn uiterlijk is gesteld. Om de koning ter wille te zijn vervaardigen zijn kleermakers het allermooiste gewaad, uit een stof die nergens te vinden is – een stof die niet bestaat. Niemand durft de keizer echter te vertellen dat hij er vanaf dan naakt bij loopt. Tot uiteindelijk een kind wel het lef heeft om de keizer erop aan te spreken. Pas dan leert de keizer.
- Verder veronderstelt de ontwikkeling van de school als lerende organisatie – net zoals co-teaching – de ontwikkeling van een ‘leercultuur’. Zo’n cultuur kenmerkt zich onder andere door: ontvankelijkheid voor nieuwe ideeën; bereidheid om dingen af te leren; teamgericht werken; en de wil om hulp te vragen en te bieden.
- Ten slotte, maar niet in de laatste plaats, is de visie en de rol van de schoolleiding primordiaal. Zich een cocreatieve leiderschapsstijl aanmeten, blijkt erg behulpzaam bij het realiseren van co-teaching én bij de ontwikkeling richting de school als lerende organisatie.
Yves Larock
yves@schoolmakers.be
Noot: deze blog is een extract uit het artikel Co-teaching als opstap naar de school als lerende organisaties
Wil je op de hoogte blijven van onze activiteiten, publicaties en verhalen?
Schrijf je in op onze nieuwsbrief